-
1 noga
* * *f.Gen.pl. nóg1. (= kończyna dolna) leg; do nogi! here!, come!; w nogi! run!; do nogi broń! ground arms!; kula u nogi ball and chain, albatross; do góry nogami upside down; na jednej nodze (= szybko) on the double; co sił w nogach as fast as one's legs can carry one; ktoś kuty na cztery nogi a sly old fox; brać nogi za pas take to one's heels; bronić się przed czymś rękami i nogami fight sth tooth and nail; być (od rana) na nogach to be one one's feet (all day); być jedną nogą na tamtym świecie have one foot in the grave; dać nogę pot. make tracks; iść noga za nogą walk at a snail's pace; lecieć l. padać z nóg be on one's last legs; mieć iksowate nogi be bowlegged; nakryć się nogami pot. (= przewrócić się) take a tumble, fall head over heels; poczuć grunt pod nogami feel on solid ground; tracić grunt pod nogami be out of one's depth; podstawić komuś nogę trip sb up; postawić kogoś na nogi get l. put sb on his l. her feet; powłóczyć nogami shuffle one's feet; przewrócić coś do góry nogami (= rozrzucić bezładnie) turn sth upside down; rzucać komuś kłody pod nogi put a spoke in sb's wheel; stanąć na nogi l. nogach (= dorobić się) stand on one's feet (again); (= wyzdrowieć) get back on one's feet; ściąć kogoś z nóg knock sb off his l. her feet; traktować kogoś per noga żart. not give sb an ounce of respect; wstać lewą nogą get up on the wrong side of the bed; wyciągać nogi pick up one's pace; wyciągnąć nogi (= umrzeć) kick the bucket; wybić co do nogi kill every last one; choroba ścięła go z nóg he was off his feet with an illness; moja noga tu więcej nie postanie I'll never set foot here again; noga mu się powinęła (= przewrócił się) he tripped over himself; (= popełnił błąd) he slipped up; nie czuję nóg my legs are failing me.2. (= stopa) foot.4. pot. (= niedołęga) twerp, goof; noga z chemii sb hopeless at chemistry.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > noga
-
2 wybijać
impf ⇒ wybić* * *(czop, korek, gwóźdź) to knock out; ( szybę) to break; (takt, rytm) to beat; (muchy, wilki) to kill (off); (piłkę: na aut, w pole) to clear; (o zegarze: siódmą itp.) to strikewybić komuś coś z głowy — (przen) to get sth out of sb's head
* * *ipf.1. (= uderzając, wypychać) stave, break, knock; (szybę, korek, gwóźdź) break; wybić komuś coś z głowy put sth out of sb's head; wybić klin klinem take a hair of the dog that bit you; wybić piłkę sport clear.2. (= przebijać) knock through; (dziurę, otwór) make an opening.3. (= odciskać) impress; ( medal) mint.4. (= okładać) stud, bind; ( pas ćwiekami) stud a belt with nails.5. (= wystukiwać) beat; wybijać rytm beat time, tap the rhythm.6. ( o zegarze) ring, strike; wybiła godzina prawdy the hour of truth struck; wybiła jego ostatnia godzina his sands are running out.7. (= zabijać) kill; wybić do nogi kill to a man.8. (= niszczyć) destroy; grad wybił zasiewy crops were destroyed by hail.ipf.1. (= wyróżniać się) excel, distinguish o.s.; wybić się na czoło come to the top, come up.2. (= wydostawać się) free o.s.; wybić się ze snu przen. be unable to fall asleep again.3. sport take off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybijać
См. также в других словарях:
wybić — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
wyrżnąć — a. wyrznąć dk Va, wyrżnąćnę, wyrżnąćniesz, wyrżnąćnij, wyrżnąćnął, wyrżnąćnęła, wyrżnąćnęli, wyrżnąćnięty, wyrżnąćnąwszy wyrzynać ndk I, wyrżnąćam, wyrżnąćasz, wyrżnąćają, wyrżnąćaj, wyrżnąćał, wyrżnąćany 1. «zrobić w czymś zagłębienie, otwór… … Słownik języka polskiego
